253 Mathilde jest asteroidą głównego pasa z dość małym peryhelium(1.94 AU)
orbita: 394,000,000 km od Słońca (średnia) rozmiar: 59 x 47 kmMathilde została odkryta w 1885 w Johann Palisa. Jak myślano nazwa pochodzi od żony astronoma Moritz Loewy, potem od vice dyrektora Paryskiego Obserwatorium.
Pojazd kosmiczny NEAR znalazł się blisko Mathilde dnia 27 czerwca 1997; głównym celem misji NEAR była asteroida 433 Eros.
Tylko trzy inne asteroidy zostały spotkane przez pojazd kosmiczny 433 Eros, 243 Ida i Gaspra to asteroidy typu S; Mathilde na pierwszy rzut oka to typa C. Asteroidy typu C uważane są za źródło węglowo-chondrytowych meteorytów.
Mathilde posiada przynajmniej 5 kraterów o średnicy większej niż 20 km ( póki co widzieliśmy trochę więcej niż połowę jego powierzchni). Ida i nie posiadają tak dużych kraterów. Nie jest do końca jasne jak te kratery powstały na tak małym obiekcie.
Gęstość Matthilde wynosi tylko 1.4 gm/cm^3. Prawdopodobnie jest bardzo porowaty. To może pomóc wyjaśnić istnienie dużych kraterów.
Jego albedo to tylko 4%. Ponadto jego powierzchnia pomimo głębokich kraterów jest jednakiego koloru. Znaczy to iż jego wnętrze jest jednorodne, być może pierwotny przykład wczesnego układu słonecznego.
Inną dziwną cechą Mathilde to bardzo powolna rotacja 17.4 dnia. Być może wzięło się to z mocnych uderzeń.