243 Ida jest asteroidą typu Koronis krążącą wokół Słońca pomiędzy Marsem i Jowieszem:
orbita: 428,000,000 km od Słońca (średnia) rozmiar: 58x23 kmIda była nimfą wychowującą małego Zeusa (Jowisza). Ida to także nazwa góry na Krecie, miejsca świątyni w jaskinii gdzie dorastał Zeus.
Jest drugą z czterech dokładniej zbadanych asteroid, Ida była spotkana 28 sierpnia 1993, przez sondę Galileusz w trakcie jej drogi na Jowisza.
Ida posiada własnego satelitę (Jest to mała kropka na powyższym zdjęciu.) Jest ona pierwszym asteroidem posiadającym naturalnego satelitę. Tymczasowo opisany "1993 (243) 1", otrzymał imię Dactyl (i permanentny opis "(243) Ida I") we wrześniu1994. Imię pochodzi od Dactyli, grupy istot mitologicznych zamieszkujących górę w której Ida broniła małego Zeusa. Inne zapisy mówią iż Dactyli to dzieci nimfy Ida i Zeus.
Dactyl (prawo) ma około 1.6 x 1.2 km, niespodziewanie okrągły jak na tak małe ciało. Okrąża Ida w ok 90 km.
Odkrycie jednego z dwóch asteroidów obserwowanych systemem binarnym, zrewidowało stare poglądy na temat obecności binarnych satelitów . Nim kwestia ta zostanie wyjaśniona konieczne jest dużo więcej danych.
Ogłoszenie trzeciego prawa Keplera dla orbity Dactyla daje wyobrażenie o orbicie, masie i gęstości Ida. Wartość ta oscyluje pomiędzy 2.2 i 2.9 grams/cm3 (lub jest być może wyższa), odległość jest podana dość luźno ponieważ mało wiemy o orbicie Dactyla .
Ida jak myślano był asteroidem S-type ,tak jak Gaspra, zbudowany z niklo-żelaza i krzemu. Jednak posiada za małą gęstość 2.9. Możliwe że, Ida posiada budowę typową dla meteorytów chondrytowych, które są prymitywne i niezmienne.
Ciekawie gdy, spectra Ida i Dactyl są bardzo podobne i nigdy nie były zbyt różne; Dactyl to nie prosty kawałek Ida. Możliwe że ten system binarny mógł zostać stworzony w trakcie zderzenia i odłamania się który stworzył rodzinę Koronis.
Powierzchnie Ida i Dactyl są bardzo pokraterowane co dowodzi że są dość stare. Jednak kalkulacje dynamiczne dowodzą iż cała rodzina Koronis jest dość młoda. Takie kalkulacje również pokazują że obiekty rozmiarów Dactyl mogą nie przetrwać dłużej niż 100 million lat. Być może pokrycie kraterami miało miejsce w trakcie odłamów które tworzyły rodzinę Koronis a nie 4 billion lat temu jak to zwykle ma miejsce dla takich.
Galileusz dokonał pomiarów słonecznego pola magnetycznego jakie oddziałuje na Ida (podobny efekt można znaleźć na Gaspra). Pokazuje to że Ida musi posiadać jakiś materiał magnetyczny, choć jego gęstość jest zbyt niska aby dać podobieństwo do żelazowych bądź żelazowo-kamiennych meteorytów.
Okazuje się że wiele innych asteroidów posiada małe księżyce. 3671 Dionysus również pokazał że posiada księżyc tak jak 45 Eugenia i 762 Pulcova tak jak wiele innych asteroid znajdujących się blisko Ziemi.