Naukowe pojazdy kosmiczne

Poniższa lista zawiera tylko wybrane pojazdy kosmiczne interesujące z punkty widzenia badań kosmicznych. Jest bardzo niekompletna (spójrz  poniżej po szczegóły). Wiele z kwestii zostało zaadaptowanych ze sci.space FAQ.

Dawne misji

Luna 2
Uderzenie w powierzchnię Księżyca 1959 (USSR)

Luna 3
Pierwsze zdjęcia odległej strony Księżyca 1959 (USSR)

Mariner 2
Pierwsza sonda która dotarła do Venus w grudniu 1962, powróciła z informacjami które potwierdziły że Venus jest bardzo gorącym (800 stopni Fahrenheit, teraz wynosi 900 stopni  F.) światem z chumrzastą atmosferą zbudowaną głównie z dwutlenku węgla.

(więcej informacji z NASA Spacelink)

Mariner 3
wystrzelony 5 listopada 1964, był stracony gdy jego obręcz ochronna nie została odrzucona gdy pojazd znalazł się w przestrzeni międzyplanetarnej. Niezdolny do pozyskiwania energii słonecznej ze swoich paneli słonecznych, wkrótce potem sonda zginęła gdy jej baterie się wyczerpały.  Sonda miała dotrzeć do Marsa razem  z Mariner 4.

Mariner 4
siostrzana sonda do Mariner 3,  doleciała do Marsa w 1965 i jako pierwsza zrobiła zdjęcia ze zbliżeniem - powierzchni Marsa (22 wszystkie) w czasie jej przelotu nad planetą. Sonda znalazła skraterowany świat z dużo cieńszą atmosferą niż przewidywaną. Wielu naukowców z tych wstępnych badań wysnuło wniosek, że Mars był od zawsze "martwym" światem zarówno pod względem biologicznym jak i geologicznym.

Mariner 9
Mariner 9, bliźniacza sonda do Mariner 8 której nie udało się wystartować, była pierwszy pojazdem który znalazł się na orbicie Marsa w 1971. Powróciła z informacjami o Czerwonej Planecie jakich nie dostarczyła wcześniej żadna inna sonda, pokazała duże wulkany, system gigantycznych kanionów a także dowody iż niegdyś płynęła tu woda. Sonda także sfotografowała dwa małe marsjańskie księżyce, PhobosDeimos.

Apollo
6 załogowych lądowań na Księżycu i powroty z próbkami 1969-72. (siódme lądowanie , Apollo 18, zostało odwołane z powodów politycznych)

(Apollo "home page"; Apollo Missions)

Luna 16
automatyczny powrót z próbkami z Księżyca 1970 (USSR)

Pioneer 10Pioneer 11
Pioneer 10 to pierwszy pojazd który leciał w kierunku Jowisza w  1973. Pioneer 11 poleciał w 1974, i następnie stał się pierwszą sondą badającą Saturna w  1979. Pioneers były stworzone aby sprawdzić możliwości pojazdów  do przetrwania w pasach asteroid i w magnetosferze Jowisza. Pas asteroid był łatwy do pokonania, ale sondy niemal zostały spalone przez jony z pola magnetycznego Jowisza. Te informacje były podstawami do sukcesu misji Voyager .

Pioneer 11- zasilanie RTG zostało zepsute. Ostatnia komunikacja z bazą na Ziemi miała miejsce w listopadzie 1995. Pioneer 10 nadal funkcjonuje lecz nie jest już regularnie monitorowany ze względu na  cięcia budżetowe. Ostatnie dane otrzymano 31 marca 1997. Zmierzają teraz do opuszczenia przestrzeni międzyplanetarnej jako pierwsze pojazdy w historii..

Dwa pierwsze pojazdy kosmiczne zmierzają do opuszczenia układu słonecznego: Pioneer 10 i 11 niosą ze sobą wiadomość graficzną w formie 6- by 9-calowej złotej  płytki umieszczonej w korpusie pojazdu kosmicznego.

(Pioneer Project Home Page i więcej na teamt  Pioneer 10 i Pioneer 11 z  NASA Spacelink; obecny status z  NASA Ames)

Mariner 10
użył  Venus jako asysty grawitacyjnej na  Merkury w  1974.  Sonda zdobyła wiele zdjęć ze zbliżeniem atmosfery Venus w ultrafiolecie, pokazując wcześniej niewidoczne szczegóły pokrycia chmur , a także że cały ten system chmur cyrkuluje w czasie 4 dni ziemskich. Mariner 10 dokonał trzech przelotów obok Merkurego od 1974 do 1975 przed zużyciem paliwa do silników stabilizacyjnych. Sonda pokazała że Merkury to świat pokryty kraterami o większej masie niż się spodziewano. Wskazuje to na to, że żelazny rdzeń planety to 75 procent całości.

(więcej z JPLJPL)

Venera 7
Pierwsza sonda która powróciła z  próbkami powierzchni innej planety (Venus) w 1970.

Venera 9
miękkie lądowanie na Venus,  zdjęcia powierzchni 1975. (USSR)  Pierwszy pojazd który wylądował na powierzchni innej planety .

Pioneer Venus
1978; orbiter i cztery sondy atmosferyczne; stworzyły pierwsze mapy wysokiej jakości powierzchni Venus.

(więcej informacji  na NASA Spacelink; i  NSSDCtutorial z  UCLA)

Viking 1
Viking 1 był wystrzelony z Cape Canaveral, Florida 20 sierpnia 1975 na rakiecie TITAN 3E-CENTAUR D1 . Sonda znalazła się na orbicie Marsa  19 czerwca 1976, a lądownik znalazł się na zachodnich zboczach Chryse Planitia 20 lipca  1976. Wkrótce rozpoczęło się zaprogramowane poszukiwanie marsjańskich mikroorganizmów (w dalszym ciągu trwa debata czy sondy znalazły życie czy nie), i przesłały zadziwiająco kolorowe panoramy i otoczenie. Jednej rzeczy się naukowcy nauczyli że niebo na Marsie jest koloru różowego, a nie ciemno niebieskie jak wcześniej myśleli (niebo jest różowe spowodu odbicia promieni słonecznych o czerwone kawałki pyłu w cienkiej atmosfery). Lądownik wylądował na polu czerwonego piasku i kamieni wyciągając kamery tak daleko aby mogły uchwycić obraz.

Viking 2
Viking 2 był wystrzelony 9 września  1975, i znalazł się na orbicie Marsa   7 sierpnia 1976. Lądownik dotknął podłoża 3 września 1976 w  Utopia Planitia. Wypełnił główne swoje zadania tak jak jego lądownik z wyjątkiem że jego działający sejsmometr wykrył trzęsienie marsa.

Ostatnie dane z Viking (Lądownik 1) z nadano  w  finalej transmisji na Ziemię 11 listopada 1982. Kontrolerzy w JPL starali się przez kolejne pół roku odzyskać kontakt z lądownikiem 1 - bezsukcesu.  Ostatecznie misja zakończyła się 21 Maja 1983.

Interesująca notka : Viking 1- lądownik został zaprojektowany przez Thomas A. Mutch Memorial Station celem uhonorowania lidera zespołu projektantów.  National Air i  Space Museum w Washington, DC jest upoważnione z  do przechowywania Mutch Station Plaque dopóki nie będzie można go dołączyć do załogowej ekspedycji.

(more info (pdf) i web page z JPL)

Voyager 1
Voyager 1 (zdjęcie na górze) był wystrzelony 5 września 1977, i przeleciał wokół Jowisza 5 marca 1979 i  Saturna 13 listopada 1980. Voyager 2 był wystrzelony 20 sierpnia 1977 (przed Voyager 1), i doleciał do Jowisza 7 sierpniu 1979, a do Saturna 26 sierpnia 1981, do Urana  24 stycznia 1986, do Neptuna 8 sierpnia 1989. Voyager 2 took advantage of a rare once-every-189-years alignment to slingshot its way from outer planet to outer planet. Voyager 1 mógł w zasadzie udać się w kierunku Pluona, jednak JPL zdecydowało na zbliżenie się do Titana .

Pomiędzy tymi dwoma sądami, nasza wiedza na temat czterech gigantycznych planetach, ich satelitach, pierścieniach  stała się dużo większa. Voyager 1 i  2 odkryły że Jowisz posiada dynamikę atmosferyczną, błyskawice i zorze. Trzy nowe satelity zostały odkryte. Dwie największe niespodzianki to to że Jowisz posiada pierścienie i że Io posiada aktywne siarkowe wulkany o dużym oddziaływaniu na jowiską magnetosferę.

Kiedy dwie sondy dotarły do Saturna, odkryły ponad 1000 pierścioneczków i 7 satelitów, w tym przewidywane satelity pasterskie które utrzymują stabilność pierścieni . Pogoda była łagodnie porówna z  Jowisza: masywne dżetowe potoki z minimalnymi wariacjami (33-letni wielki  biały punkt/krawędź cycle is known). Atmosfera Titana  zawiera smog. Wygląd  Mimas tak się przedstawiał : jeden masywny krater po uderzeniu dawał mu wizerunek Gwiazdy Śmierci. Wielkimi niespodziankami tutaj były dziwne aspekty pierścieni :  warkocze, węzły, i szczebli wszystkie były niespodziewane i trudne do wytłumaczenia.

Voyager 2
Voyager 2, dzięki heroicznym wysiłkom inżynieryjnym i programistycznym, kontynuował misję na UranNeptuna. Uran sam w sobie posiada bardzo monochromatyczny wygląd . Jednym z dziwactw  była  oś znaleziona oś magnetyczna która okazała się bardzo krzywa z kompletnie zakrzywionej osi rotacji, dając Uranowi osobliwą magnetosferę. Lodowe kanały znalezione na Ariel, i  Miranda były was a dziwaczne poprawki lub różne tereny. !0 satelitów i jeden pierścień więcej zostało odkrytych.

Odwrotnie do Urana , na Neptunie znaleziono dość aktywne zmiany pogodowe i kilka czynników w postaci chmur. Łuki pierścieni obróciły się w jasne łaty na jednym pierścieniu. Dwa inne pierścienie i 6 innych satelitów zostało odkrytych a oś magnetyczna Neptuna również była skrzywiona. Triton posiada had a canteloupe appearance i gejzery . ( Czym jest płyn na 38K?)

(If no unforeseen failures occur),  to będziemy w stanie obsłużyć komunikację z oboma pojazdami kosmicznymi przynajmniej do 2030. Oba  Voyagers mają mnóstwo paliwa hydrazine -- Voyager 1 jak wyliczono będzie go mieć do 2040 a Voyager 2 do  2034.  Ogranicza je czynnik RTGs (radio-izotopowy generator termiczny).  Moc przez niego wytwarzana  spada każdego roku . Od 2000 nie będzie zasilania dla urządzenia UVS (ultraviolet spectrometer) . Od 2010 moc spadnie do takiego poziomu że żadne z instrumentów nie będą mogły być zasilane w tym samym czasie . Plan dzielenia energii zostanie uruchomione gdy niektóre z urządzeń F & P  będą zasilane a inne zostaną wyłączone. Pojazd kosmiczny w tym trybie może działać jeszcze przez kolejne 10 lat ale potem mocy będzie za mało by utrzymać pojazd.

(the Voyager Project Home Page from JPL; another nice "home page" at NSSDC; fact sheets and a web page from JPL; General Info from NASA/ARC)

Vega
Projekt międzynarodowy VENUS-HALLEY, wystrzelony w 1984,  przenosił  na Venus orbiter i lądownik a także przeleciał obok Komety  Halley.

(Vega Mission Home page

Phobos
Dwa pojazdy zostały wystrzelone przez USSR w  1988.  Jeden zaginął bez śladu. Parę zdjęć zostało odebranych nim drugi przepadł.

(Phobos Mission Home page

Giotto
Giotto został wystrzelony przez Ariane-1 ESA 2 lipca 1985, i zbliżył się na odległość 540 km +/- 40 km od jądra Komety  Halley 13 marca 1986. Pojazd kosmiczny przeniósł 10 instrumentów w tym kamerę kolorową i przesłał dane zaraz przed najbliższym podejściem w czasie którego  stracono połączenie. Giotto został poważnie uszkodzony przez zderzenia z pędzącymi pyłami w  czasie zbliżenia, i został przełączony w stan hibernacji .

W kwietniu , 1990, Giotto został reaktywowany. 3 instrumenty okazały się się w pełni działające, 4 częściowo uszkodzone ale działające, niestety kamera okazała się niedziałać.2 lipca 1990 zbliżył się do Ziemi i został nakierowany na  zbliżenie do komety Grigg-Skjellerup 10 lipca 1992.

(more info from NSSDC)

Clementine
misja stworzona połączonymi siłami Ballistic Missile Defense Organization (dawniej SDIO) i NASA do przelotu testowego sensorów stworzonych przez Lawrence Livermore dla BMDO.  Pojazd kosmiczny wybudowany w Naval Research Lab, został wystrzelony 25 stycznia 1994 do (a 425 km by 2950 km orbit ) Księżyca  na 2 miesięczną misję stworzenia mapy. Na pokładzie znalazły się instrumenty od  UV do  mid-IR imagers, w tym (an imaging lidar ) który jest zdolny do zdobycia danych alty metrycznych; dane ze średnich szerokości geograficznych na Księżyca. Wczesnym majem pojazd kosmiczny został wysłany z orbity księżyca w stronę asteroid 1620 Geographos jednak to podejście było nieudane.

Ziemscy kontrolerzy odzyskali kontrolę nad pojazdem, jednakże jego przyszły potencjał jest obecnie badany.

(for more information see the Clementine Mission Home page from USGS and the Clementine page from NASA PDS or The Clementine Mission from LPI.)

Mars Observer
Mars orbiter posiadający aparat o rozdzielczości 1.5 m/pixel. Wystrzelony 9/25/92 na rakiecie Titan III/TOS. Kontakt z MO został utracony 8/21/93 podczas przygotowywania jego wejścia na orbitę Marsa. Pojazd ten został opisany jako (postmortem analysis). Mars Global Surveyor, misja uzupełniające celem zdobycia większości naukowych sukcesów MO odniosła sukces jako całość.

Magellan
Wystrzelony w maju 1989, Magellan zmapował 98% powierzchni Venus na rozdzielczości  lepszej niż 300 metrów i zdobył mapę pola grawitacyjnego 95% planety . Magellan ostatnio wykonał 80 dniowy program aerohamowania celem obniżenia i osiągnięcia bardziej kołowej orbity.  Magellan ukończył tworzenie mapy radarowej i zebranie danych grawitacyjnych. W końcu 1994, zaraz przed uszkodzeniem spowodowanym nadpsuciem się jego paneli słonecznych, Magellan został uwolniony do atmosfery Venus celem przeprowadzenia badań technik aerohamowania które mogą pomóc oszczędzać paliwo w przyszłych misjach.

(more info (pdf), a web page and another web page from JPL; fact sheet from NSSDC)

Galileo
Jowisza orbiter i sonda atmosferyczna . Dokonał wielu rozległych badań księżycy Jowisza a także sonda wysłana do atmosfery Jowisza przyniosła  nam wiele bezpośrednich danych na temat wnętrza giganta gazowego .

Dodatkowo Galileo wrócił z pierwszymi zdjęciami asteroid , 951 Gaspra243 Ida, w czasie podróży na Jowisza. Również przesłał zdjęcia uderzenia Komety SL9 w  Jowisza z jego unikalnego punktu obserwacyjnego.

Galileo rozbił się na Jowiszu w 2003 aby zapobiec rozbiciu na Europa i skażeniu tamtejszego życia jeśli takowe tam istnieje.

(Education and Public Outreach (images!); Galileo Home Page; Galileo Probe Home Page and more info from JPL; newsletter; web page; NSSDC page; preliminary Galileo Probe Results from JPL and ARC and LANL)

Mars 96
duży orbiter z kilkoma lądownikami, oryginalnie nazwany Mars 94. Wystrzelenie z 17 listopada 1996 nie powiodło się . (Oryginalny  Mars 96 był znany przez chwilę jako Mars 98 a potem został odwołany.) (more info from MSSS and from IKI (Russia))

Trwające Misje 

Voyager 1 and 2
ciągle funkcjonujące po 15 latach w przestrzeniu i kieruje się teraz poza Układ Słoneczny. Spodziewamy się że oba Voyager zaginą około roku 2015  kiedy ich radioizotopowe termoelektryczne generatory wyczerpią swoje zapasy paliwa (RTG) . Ich trajektorie dają negatywne dowody na istnienie planet poza Plutonem . Kolejnym głównym odkryciem naukowym będzie odkrycie miejsca gdzie znajduje się heliopause. Niska częstotliwość emisji radowych wskazuje że ów heliopause jest zlokalizowana przez oba Voyagers.

Oba pojazdy Voyager używają ich ultrafioletowych spektrometrów aby znaleźć heliosferę a także zbadać napływający wiatr gwiezdny.  Detektory promieni kosmicznych szukają spektrów energii z międzygwiezdnych promieni w zewnętrznej heliosferze.

Voyager 1  minął  pojazd  Pioneer 10 i teraz jest najbardziej odległym zrobionym przez człowieka pojazdem w kosmosie. 

(more info from JPL)

Hubble Space Telescope
wystrzelony w kwietniu 1990; naprawiony w grudniu 1993. HST przesyła zdjęcia i spektra przez długi okres czasu . Daje to ważne (This provides an important extra dimension to the higher resolution data from the planetary probes). Dla przykładu, ostatnie dane z HST pokazują że Mars jest zimniejszy i suchszy w trakcie misji Viking ; a zdjęcia HST Neptuna wskazują na częste zmiany atmosferyczne.

Nazwa pochodzi od nazwiska amerykańskiego astronoma Edwin Hubble.

Wiele, więcej informacji na temat HST i zdjęć HST jest dostępne na Space Telescope Science Institute. HST's latest images are posted regularly. (Here is a brief history of the HST project. There's also some more HST info at JPL.)

Ulysses
obecnie prowadzi badanie obszarów polarnych Słońca (European Space Agency/NASA). Ulysses został wystrzelony w ramach Space Shuttle Discovery w październiku 1990. W  lutym 1992, zdobył przyśpieszenie  grawitacyjne z Jowisza które wybiło go z ekliptycznej płaszczyzny.  Obecnie ukończył swoją główną misję - zbadanie dwóch obszarów polarnych Słońca. Jego misja została rozszerzona o następną orbitę z której może badać bieguny Słoneczne z maksymalnego cyklu punktu słonecznego. Jego aphelion wynosi 5.2 AU, i zaskakująco jego peryhelium wynosi 1.5 AU-- co oznacza że pojazd badający Słońce jest bardziej od niego oddalony niż Ziemia! Oczekuje się że przekaże on dużo informacji które pomogą zrozumieć istotę pola magnetycznego Słońca a także zjawisko wiatru słonecznego.

(Ulysses Home Pages from JPL and ESA; yet more info from JPL)

Wind
Po 1 listopada 1994, wystrzelony NASA's Wind satelita  który znajdzie się w punkcie obserwacyjnym pomiędzy Słońcem a Ziemią, dając naukowcom okazję do zbadania zadziwiającego zjawiska przepływu energii jakim jest wiatr słoneczny..

Głównym celem misji jest pomiar masy, momentu a także energii wiatru słonecznego która jest transferowana w przestrzeń dokoła Ziemi. Choć wiele już się nauczyliśmy z wcześniejszych misji na temat ogólnej natury tego dużego przesyłu, to konieczne jest zdobycie większej ilości szczegółowych informacji z paru strategicznych regionów przestrzeni wokół Ziemi, nim naukowcy zrozumieją w którym momencie atmosfera zmienia się w wyniku działania wiatru słonecznego.

To odpalanie to także pierwszy raz w historii kiedy rosyjski instrument znalazł się na amerykańskim statku kosmicznym. Konus Gamma-Ray Spectrometer - urządzenie ofiarowane przez Ioffe Institute, Russia, to jeden z dwóch instrumentów na Wind które pomogą badać kosmiczne promienie gamma, niż  wiatr słoneczny . Francuski instrument również znajduje się na pokładzie.

Na początku satelita będzie posiadał ósemkową orbitę wokół Ziemi z asystą pola grawitacyjnego Księżyca. Jej najdalszy punkt od Ziemi znajdzie się w odległości 990,000 mil (1,600,000 kilometrów), a najbliższy przynajmniej 18,000 mil   (29,000 kilometrów).

Później w trakcie misji, pojazd Wind zostanie przesunięty w specjalną (halo) orbitę w górnym strumieniu wiatru słonecznego od Ziemi,  ten unikalny dystans umożliwi Wind znajdowanie się pomiędzy Ziemią a Słońcem (około 930,000 do 1,050,000 mil, lub 1,500,000 do 1,690,000 kilometrów, od Ziemi).

NEAR
The Near Earth Asteroid Rendezvous (NEAR) misja ta obiecuje odnalezienie odpowiedzi na fundamentalne pytania dotyczące natury pobliskich Ziemi obiektów takich jak asteroidyKomety.

Wystrzelony 17 lutego 1996 na pokładzie rakiety Delta 2 , pojazd NEAR powinien się znaleźć na orbicie 433 Eros wczesnym styczniem 1999. Następnie będzie badać to skalne ciało przez minimum jeden rok, na wysokościach tak bliskich ja 15 mil (24 kilometry). Eros jest jednym z największych i najlepiej obserwowanym asteroidem którego orbita przecina ścieżkę Ziemi . Te asteroidy blisko powiązane z "Głównym Pasem"  asteroid który krąży wokół Słońca vast doughnut-shaped pierścieniu pomiędzy Marsem a Jowieszem.

(NEAR Home Page; more info from NSSDC; more from John Hopkins Univ.; Curriculum materials; more from JPL)

Mars Surveyor Program
Wystrzelony razem z Delta II rozkładanym pojazdem z Cape Canaveral, Fla., 7  listopada 1996,  pojazd kosmiczny znajduje się teraz na orbicie wokół Marsa.  Pojazd kosmiczna okrąża Marsa raz  na dwie godziny , utrzymując "synchronizację słoneczną" orbita która wstawia słońce na standartowy kąt ponad horyzontem każdego zdjęcia i pozwala przy tym na południowe oświetlenie, na rzucanie cieni takich żeby uwidocznić ukształtowanie powierzchni. Pojazd kosmiczny przenosi część urządzeń  Mars Observer i będzie ich używać  do zdobywania danych przez cały rok Marsjański, którego ekwiwalentem są dwa lata Ziemskie.  Potem pojazd będzie używany jako stacja przekazywania sygnałów ze Stanów Zjednoczonych do międzynarodowych lądowników a także sond  niskowysokościowych przez kolejne trzy lata.

(MGS Home Page from JPL; Planned Missions from 1996 to 2003)

Pathfinder
Mars Pathfinder (wcześniej znany jako Mars Environmental Survey lub MESUR, Pathfinder) to druga dla NASA nisko-kosztowa misja odkrywcza. Misja ta składa się ze stacjonarnego lądownika a także wędrowca powierzchni znanego jako Sojourner.  Głównym celem misji była demonstracja wykonalności lądowań nisko- kosztowych i dalszej eksploracji powierzchni Marsa. Ten wymóg zostanie spełniony po testach komunikacji pomiędzy lądownikiem a wędrowcem, lądownikiem a Ziemią a także testami urządzeń fotografujących i sensorów.

Cele naukowe w tym nauka o (include atmospheric entry science, long-range and close-up surface imaging, with the general objective being to characterize the Martian environment for further exploration). Pojazd kosmiczny wejdzie w atmosferę Marsa bez wchodzenia  na orbitę wokół planety  i wyląduje na Marsie używając pomocy spadochronów, rakiet, poduszek powietrznych, prowadząc pomiary atmosferyczne w czasie podróży w dół. Priorytetem do lądowania będzie  otoczenie trzema trójkątnymi panelami słonecznymi (płatkami), które będą odsłonięte po zetknięciu z gruntem .

Mars Pathfinder był wystrzelony 4 grudnia 1996 i wylądował na Marsie 4 lipca 1997 .

(info and MPF Home Page from JPL; more info from NSSDC; images and press releases from MSFC; Mars Watch, Linking Amateur and Professional Mars Observing Communities for Observational Support of the Mars Pathfinder Mission)

Cassini
Saturn orbiter i  Titan sonda atmosferyczna.  Cassini to dzieło połączonych sił NASA/ESA, projekt stworzony aby skończyć eksplorację systemu Saturna za pomocą Cassini Saturn Orbiter i  Huygens Titan Probe. Cassini był wystrzelony na pokładzie Titan IV/Centaur 15/10/1997. W czasie podróży na Saturn, Cassini  przeprowadzi dwa asystowane przeloty grawitacyjne jeden do Venus, jeden z Ziemi a drugi z Jowisza (a "VVEJGA" trajectory). Przybędzie na Staruna w 1  lipca 2004 . Po przybyciu, pojazd the Cassini przeprowadzi kilka manewrów celem utrzymania orbity wokół Saturna. Pod koniec  wstępnej orbity, Sonda Huygens Probe oddzieli się od Orbiter i zejdzie w atmosferę Titan. Orbiter będzie retransmitować dane z Sondy na Ziemię przez 3 godziny gdy sonda wejdzie i przejdzie przez pochmurną atmosferę do powierzchni.  Po skończeniu misji sondy, Orbiter będzie kontynuować zwiedzanie systemu Saturna przez 3 i pół roku . Titan  i jego synchroniczna trajektoria orbity pozwoli na 35 przelotów  przy Titanie i wycelowane przeloty w pobliżu Iapetus, DioneEnceladus. Cele misji są trójdzielne: kierowanie szczegółowymi badaniami atmosfery Saturna, pierścieni i magnetosfery ;  kierowanie bliskimi badaniami satelitów Saturna, charakterystyka atmosfery i powierzchni Titana.

Wcześniejszy plany przelotu przy asteroidach w podobny do: przelot Galileo przy IdaGaspra był spowodowany redukcją kosztów.

Jeden z najbardziej intrygujących aspektów Titan  to możliwość że jego powierzchnia może być pokryta w części jeziorami płynnego węglowodoru jako rezultat fotochemicznych procesów w górnej warstwie atmosfery . Ten węglowodór kondensuje się do formy globalnej warstwy smogu i ewentualnie opada z deszczem na powierzchni .  Cassini orbiter będzie używać radaru do bacznego przyglądania się przez chmury i określenia czy znajduje się jakiś płyn na jego powierzchni . Eksperymenty prowadzone z orbiter i z sondy będą służyć zbadaniu procesów chemicznych które stworzyły tą unikalną atmosferę.

	 Key Scheduled Dates for the Cassini Mission (VVEJGA Trajectory)
	 -------------------------------------------------------------
	   10/15/97 - Titan IV/Centaur Launch
	   04/26/98 - Venus 1 Gravity Assist
	   06/24/99 - Venus 2 Gravity Assist
	   08/18/99 - Earth Gravity Assist
	   12/30/00 - Jupiter Gravity Assist
	   07/01/04 - Saturn Arrival
	   11/06/04 - Probe Separation
	   11/27/04 - Titan Probe Entry
	   06/25/08 - End of Primary Mission

(Cassini Home Page from JPL; Huygens Home Page; another Cassini page from JPL; more info from JPL; from NASA Spacelink; info on the Doppler Wind Experiment on Huygens)

Lunar Prospector
Lunar Prospector, pierwsza misja na Księżyc w ciągu 30 lat; wystrzelony 6 stycznia 1998 . W ciągu miesiąca zacznie przysyłać odpowiedzi na długo istniejące pytania na temat Księżyca; jego zasobach, strukturze i pochodzeniu . (Welcome to the Moon, Lunar Prospector home page); więcej z NSSDC

Stardust
Zaplanowane odpalenie na luty 1999, Stardust przeleci blisko komety i pierwszy raz w historii przyniesie materiał z komety a następnie przyniesie go na Ziemię do analizy. Zaplanowany przelot przy Komecie Wild-2 w 2004, powrót na Ziemię w 2006.

(home page)

Przyszłe misje 

Europa Orbiter
Jako część NASA's  Lód i Ogień Praprojekty, planujące wysłanie pojazdu kosmicznego na Europa i zbadanie grubości powierzchni lodowej i zbadanie czy istnieje pod nim jakiś ocean. Używając instrumentu nazywanego radar sounder do przesyłania fal radiowych przez lód, Europa Orbiter będzie w stanie znaleźć lód-wodę  może tak blisko jak jeden kilometr pod powierzchnią . Inne instrumenty pozwolą odkryć szczegóły powierzchni a także wewnętrzne procesy. Ta misja będzie prekursorem wśród misji wysyłania "hydrobotów" lub zdanie sterowanych łodzi podwodnych które mogą się wtopić przez lód i eksplorować podwodny ocean..

(home page; see also Europa Ocean Explorer)

Pluto-Kuiper Express
(był  Pluto Express przed Pluto Fast Fly-by) mały, dość tanie wstępne spojrzenie na jeszcze nie wizytowanego Plutona. Odwołane:-(

New Horizons
Nasza ostatnia nadzieja na Pluton.

Muses-C
Kierowana przez Japończyków misja Muses-C  przyniesie na Ziemię próbkę asteroidy.

Ta innowacyjna misja będzie używać nowej technologii lotu, w tym solar electric propulsion, do wysłania pojazdu kosmicznego na asteroidę 4660 Nereus i dostarczenie JPL-developed rover,  który dokona pomiarów wielkości shoebox, powierzchni asteroidy. Pojazd Muses-C umieści również materiały wybuchowe na asteroidzie, zbierze próbki powstałe w wyniku wybuchu i przyniesie je na Ziemię w kapsule do laboratoryjnej analizy . Misja ta jest zaplanowana na 2002.

(All missions not otherwise labeled are NASA)

Więcej na temat Naukowych Pojazdów Kosmicznych 


Contents ... Seeing ... Spacecraft ... Plea ... Data Host

Bill Arnett; sorry, this is badly out of date

oferty pracy > praca
hosting > domeny