Meteor to białe pasmo światła na niebie( "strzelająca gwiazda" lub "spadająca gwiazda") stworzony przez wejście małego meteorytu w amtosferę ziemską. Jeśli jest ciemne, czyste niebo masz szansę zobaczyć kilka z nich na każdą godzinę nocy; w ciągu sezonowego deszczu meteorytów można zobaczyć około 100 na godzinę. Jeśli zobaczysz bardzo jasne meteoryty znane jako kule ognia proszę zgłoś to.
Meteory- deszcze mogą być bardzo imponujące.. Samuel Taylor Coleridge sławny linie z The Rime of the Ancient Mariner:
The upper air burst into life!
And a hundred fire-flags sheen,
To and fro they were hurried about!
And to and fro, and in and out,
The wan stars danced betweenAnd the coming wind did roar more loud,
And the sails did sigh like sedge;
And the rain poured down from one black cloud;
The Moon was at its edge
mogły być inspirowane przez deszcz meteorytów Leonid którego był świadkiem w 1797r.
Meteoryty to kawalki układu słonecznego które spadają na Ziemię. Większość pochodzi z asteroid, rodowód kilku z nich pochodzi z 4 Vesta; kilka zaś z komet. Kilka meteorytów ma pochodzenie z Księżyca (23 ) lub z Marsa(22) .
Jeden z meteorytów Marsjańskich, znany jako ALH84001 (lewo), wedle niektórych przyniósł dowody na wczesne istnienie życia na Marsie.
Choć meteoryty mogą się wydawać nudnymi skałami, to możemy je analizować w naszych laboratoriach. Prócz kilku kilogramów kamieni księżycowych przyniesionych z misji Apollo i Luna,meteoryty to jedyny dowód materialny na istnienie universum poza Ziemią .
Żelazo | zbudowane z żelaza i niklu; podobne do asteroid typu M |
|
---|---|---|
Kamień i Żelazo | połączony materiał żelazny i skalny taki sam jak na asteroidach typu S | |
Chondryt | najwięcej meteorytów jest tego typu; podobny skład do osłon i skorup planet ziemskich |
|
Węglowo- Chondrytowe | podobny w składzie do Słońca, mniej substancji lotnych; podobny do asteroid typu C |
|
Achondrite | podobny do ziemskiego bazaltu; mówi się że meteoryty powstałe na Księżycu i Marsie są achondrytowe |
Spadek znaczy że meteoryt był widziany przez kogoś gdy spadał z nieba. Znalezisko oznacza że meteoryt nie był widziany i został znaleziony dopiero po fakcie .Około 33% meteorytów było widzianych w czasie upadku z nieba. Następna tabela pochodzi z książki Vagn F. Buchwald. W tym wszystkie znane meteoryty(4660 wszystkich,waga ok 494625 kg) w przedziale 1740-1990 (wyłączając meteoryty znalezione na Antarktydzie).
Typ | Spadek % | Znaleziono % | Masa spadania | Masa znaleziska |
---|---|---|---|---|
Kamienne | 95.0 | 79.8 | 15200 | 8300 |
Kamienno-żelazne | 1.0 | 1.6 | 525 | 8600 |
Żelazne | 4.0 | 18.6 | 27000 | 435000 |
Duża liczba meteorytów wchodzących w atmosferę Ziemi każdego dnia to setki ton materiału. W większości są one bardzo małe, ważą po kilka milligramów. Tylko te największe, które zetkną się z powierzchnią stają się meteorytami.Największy znaleziony meteoryt (Hoba, w Namibia) ważył 60 tons.
Przeciętny meteoryt wchodzi w atmosferę z prędkością od 10 do 70 km/sec. Wiekszość zwalnia do paruset km na godzinę z powodu działań atmosfery, zaś uderzenie ma niski oddźwięk. Jednakże meteoryty większe niż parę ton zwalniają bardzo wolno, i tylko te większe (naszczęście rzadko) tworzą kratery.
Dobrym przykładem tego co się dzieje gdy mała asteroida uderza w Ziemię jest Barringer Crater (a.k.a. Meteor Crater) w pobliżu Winslow w Arizonie. Został utworzony ok 50,000 lat temu przez żelazny meteoryt z 30-50 metrową średnicą. Krater posiada średnicę około 1200 meterów średnicy i 200 metrów głębokości. Około 120 kraterów zostało zindetyfikowanych na Ziemi jako wynikłe z uderzeń meteorytów(spójrz niżej).
Ostatnie uderzenie z 1908 miało miejsce na niezamieszkanej wschodniej Syberii znanej jako Tunguska. Obiekt posiadał 60 metrów średnicy i składał się z luźno połączonych skrawków.W przeciewieństwie do Barringer Crater, obiekt który uderzył w Tunguskę został kompletnie zdezintegrowany przed uderzeniem w ziemię i nie powstał żaden krater. Niemniej wszystkie drzewa w promieniu 50 km zostały zniszczone.Dźwięk ekspolozji był słyszalny na half-way around the world in London.
Istnieje przynajmniej 1000 asteroid o średnicy większej niż 1 km które znajduą się w pobliżu orbity Ziemi. Jeden z nich uderzył w Zimię milion lat temu. Większe występują w mniejszej ilości a ich uderzenia są dużo rzadsze, ale czasem powodują are katastrofalne konsekwencje.
Uderzenie komety lub asterodiy wielkości Hephaistos lub SL9 w Ziemią mogłobyć przyczyną zagłady dinozaurów 65 millionów lat temu. Pozostawiło to 180 km krater znajdujący się pod dżunglą w pobliżu Chicxulub w Yucatan Peninsula (prawa).
Kalkulacje oparte o obserwowane asteroidy mówią iż powinniśmy się spodziewać około 3 kraterów o 10 km szerokości tworzonych na Ziemi w ciągu każdego miliona lat. Jest to dobry porozumienie z zapisem geologicznym. Jest jednak dużo trudniej przewidzieć takie uderzenia jak te Chicxulub jednak raz na 100 millionów lat to rozsądna tez .
Tutaj znajdziecie prognozy o konsekwencjach określonych uderzeń:
średnica obiektu (metery) | wydajność (megatony) | okres (lata) | Konsekwencje |
---|---|---|---|
< 50 | < 10 | < 1 | meteory giną w górnej atmosferze, nie dotykają powierzchni |
75 | 10 - 100 | 1000 | żelazne tworzą kratery takie jak Meteor Krater; kamienne powodują podmuchy powietrza takie jak w Tunguska;uderzenia niszczą obszary jednego miasta |
160 | 100 - 1000 | 5000 | żelazne,kamienne, uderzają w ziemię;komety powodują podmuch wiatru;uderzenia niszczą duży obszar zabudowany (New York, Tokyo) |
350 | 1000 - 10,000 | 15,000 | uderzenie może zniszczyć mały stan; w ocean produkuje tsunami |
700 | 10,000 - 100,000 | 63,000 | uderzenie niszczy średni stan (Virginia);w ocean tworzy duże tsunami |
1700 | 100,000 - 1,000,000 | 250,000 | uderzenie podnosi pył rozchodzący się globanie, niszczy duży stan (California, France) |
Data from 'The Impact Hazard',
by Morrison, Chapman and Slovic, published in Hazards due to
Comets and Asteroids
More recent studies indicate a slightly lower frequency.
Here is what President of the United States Bill Clinton had to say about the discovery of evidence for life in a meteorite from Mars:
"It is well worth contemplating how we reached this moment of discovery. More than 4 billion years ago this piece of rock was formed as a part of the original crust of Mars. After billions of years it broke from the surface and began a 16 million year journey through space that would end here on Earth. It arrived in a meteor shower 13,000 years ago. And in 1984 an American scientist on an annual U.S. government mission to search for meteors on Antarctica picked it up and took it to be studied. Appropriately, it was the first rock to be picked up that year -- rock number 84001.
Today, rock 84001 speaks to us across all those billions of years and millions of miles. It speaks of the possibility of life. If this discovery is confirmed, it will surely be one of the most stunning insights into our universe that science has ever uncovered. Its implications are as far-reaching and awe-inspiring as can be imagined. Even as it promises answers to some of our oldest questions, it poses still others even more fundamental.
We will continue to listen closely to what it has to say as we continue the search for answers and for knowledge that is as old as humanity itself but essential to our people's future."
... Sun ... Small
Bodies ... Eros ... Meteorites ... Medium ... Data
Bill Arnett; last updated: 2003 May
6