Pluton to najbardziej oddalona planeta od Słońca (zwykle) i przy tym najmniejsza Pluton jest mniejszyniż siedem księżyców układu słonecznego (the Księżyc, Io, Europa, Ganymede, Callisto, Titan and Triton).
orbita: 5,913,520,000 km (39.5 AU) from the Sun (average) średnica: 2274 km masa: 1.27e22 kgW mitologii rzymskiej Pluton (Grecki: Hades) był bogiem podziemia. Planeta otrzymała tą nazwę (po wielu sugestiach) być może ze względu na jej odległość od Słońca i kompletną ciemność i być może dlatego że "PL" to inicjały Percival Lowell.
Pluton został przypadkowo odkryty w 1930. Kalukacje które później okazały się błędnie pozwoliły przewidzieć lokalizację planety znajdującej się za Neptunem, oparte były na ruchach Urana i Neptune. Nie znając błędu, Clyde W. Tombaugh at Lowell w obserwatorium w Arizonie dokonali obserwacji nieba, w czasie których zobaczyli Plutona
Po odkryciu Plutona, szybko odkryto że jest on za mały by powodować rozbieżności w orbitach innych planet Poszukiwania Planety X były kontynuowane jednak bez sukcesu. Nor is it likely that it ever will be: sprzeczności znikają jeżeli masa Neptuna określona z Voyager 2 zostanie skonfrontowana z masą używaną. Nie ma dziesiątej planety
Pluton jest jedyną planetą dotychczas nie odwiedzoną przez pojazd kosmiczny Nawet Hubble Space Telescope może wyjawić tylko największe czynniki ukształtowania terenu(lewo i powyżej Jest zaplanowana misja nazwana New Horizons która rozpocznie się w 2006 jeśli będą na to fundusze.
Szczęśliwie Pluton posiada satelitę Charon. Przypadkowo odkryto Charona(w 1978) zaraz nim jego płaszczyzna orbity przesuneła się w stronę wewnętrznego układu słonecznego Wobec tego było wiele okazji do obserwacji przesuwanai się Plutona ponad Charonem i vice versa. Przez uważne kalkulacje dla każdego ciała były pokrywane, i miały miejsce obserwacje zakrzywień jasności, astronomowie byli wstanie skonstruować mapę wędrowania ciemnych i jasnych obszarów na obu ciałach
Promień Plutona nie jest dobrze znany JPL wartościuje go na 1137 z barierą błędu +/-8, co daje niemal jeden procent
Choć suma mas Plutona i Charona jest dobrze znana (może być określona z uważnych pomiarów okresu i promienia orbity Charona a także indywidualnej fizyki to indywidualną masę Plutona i Charona ciężko jest wyliczyć ze względu na konieczność obliczenia wspólnych ruchów wokół centrum masy systemu który wymaga dokładniejszych pomiarów -- są tak małe i oddalone że jest to trudne nawet dla HST. Ich masa to mieści się w przedziale pomiędzy 0.084 a 0.157; dalsze obserwacje wciąż trwają ale nie będą one dokładne dopóki nie zostanie wysłany tam pojazd kosmiczny.
Pluton jest drugim z najbardziej kontrastowych ciał w Układzie Słonecznym (po Iapetus).
Są tacy którzy myślą że lepiej sklasyfikować Plutona jako dużą asteroidę albo kometę a nie planetę. Niektórzy uważają że jest to największy z obiektów Pasa Kuipera (zwanych także jako Obiekty Trans-Neptunian ). Istnieją punkty przemawiające za drugą opcją, ale historycznie Pluton został sklasyfikowany jako planeta i dużo wskazuje że już tak zostanie.
Orbita Plutona jest bardzo (eccentric). Czasem jest bliższa Słońcu niż Neptunowi (jak było od stycznia 1979 do 11 lutego 1999). Pluton obraca się w przeciwnym kierunku do innych planet.
Pluton jest zamknięty w rezonansie 3:2 z Neptunem ; i.e. okres orbity Plutona jest dokładnie 1.5 raza dłuższy niż Neptuna. Jego nachylenie orbity jest dużo większe niż innych planet. Choć wydaje się że orbita Plutona przecina orbitę Neptuna; nie jest to do końca rzeczywiste one nigdy ze sobą nie kolidują . (Tutaj znajduje się bardziej dokładne wytłumaczenie.)
Podobnie do Urana, płaszczyzna równika jest niemal w (right angles) do płaszczyzny jego orbity .
Temperatura powierzchni Plutona waha się pomiędzy -235 a -210 C (38 do 63 K). "Cieplejsze "regiony" wędrownie odnoszą się do regionów które pojawiają się jako ciemniejsze w długościach fal optycznych.
Skład Plutona jest nieznany, ale jego gęstość (około 2 gm/cm3) wskazuje że jest prawdopodobnie miksturą 70% skał i w 30% składa się zamarzniętej wody jak Triton. Jasne regiony powierzchni wyglądają na pokryte zamarzniętym azotem z małymi ilościami (stałego) metanu, etanu i carbon monoxide. Skład ciemniejszych regionów jest nieznany ale ze względu na pierwotną substancję organiczną lub reakcje fotochemiczne wywołane przez promienie kosmiczne .
Niewiele wiemy na temat atmosfery Plutona, prawdopodobnie składa się ona z azotu z dodatkiem some carbon monoxide i metanu . Jest niezwykle cienka, ciśnienie powierzchni wynosi tylko parę mikrobarów. Atmosfera Plutona może istnieć tylko w formie gazowej gdy Pluton jest bliski swemu perihelium; przez większość długiego roku Plutona, gazy atmosfery są zamrożone . W pobliżu peryhelium, część atmosfery ucieka w przestrzeń, nawet zachodzi w interakcje z Charonem. Planiaści z NASA planują przylot na Plutona w momencie kiedy atmosfera jest rozmarznięta.
Niezwykła natura orbit Plutona i Triton a także podobieństwo ogólnych właściwości pomiędzy Plutonem i Triton sugeruje jakieś połączenie historyczne pomiędzy nimi. Uważano że, Pluton mógł być niegdyś satelitą Neptuna, teraz ta teza jest małoprawdopodobna. Bardziej popularny pogląd mówi że Triton, podobnie do Plutona przesunął się na niezależną orbitę wokół Słońca a następnie został schwytany przez Neptuna. Być może Triton, Pluton i Charon to jedyni istniejący członkowie dużej grupy podobnych obiektów które odleciały do Oort cloud. Podobnie do Ziemskiego Księżyca, Charon może być rezultatem kolizji pomiędzy Plutonem a innym ciałem.
Plutona można ujrzeć za pomocą amatorskiego teleskopu, ale nie jest to łatwe. Istnieje kilka stron www które pokazują aktualną pozycję Plutona (i innych planet) ale bardziej dokładne grafy i dokładne kilkumiesięczne obserwacje będą konieczne do znalezienia go. Przydatne grafy można stworzyć za pomocą wielu planetarium programs takich jak Starry Night.
orbita: 19,640 km od Plutona średnica: 1172 km masa: 1.90e21 kgCharon jest nazwany od mitologicznej postaci która przewoziła martwych przez Rzekę Acheron do Hadesu (świata podziemnego).
(choć oficjalnie nazwany od postaci mitologicznej, odkrywca Charona nazwał go również imieniem swej żony Charlene. Ci którzy wiedzą jak wymawiać to z pierwszą sylabą brzmiącą jako 'shard' ("SHAHR en").
Charon był odkryty w 1978 przez Jim Christy. Ważne było to że myślano że Pluton jest dużo większy gdyż zdjęcia Charona i Plutona były zlane ze sobą.
Charon jest niezwykły ponieważ jest największym księżycem z with respect to do jego planety w układzie słonecznym (podobna dystynkcja miała kiedyś miejsce ze strony ziemskiego Księżyca) Niektórzy uważają że Pluton/Charon to podwójna planeta a nie planeta i księżyc.
Promień Charona nie jest dobrze znany. JPL ocenia go na 586 z marginesem błędu +/-13, czyli ponad dwa procent. Jego masa i gęstość jest bliżej nieznana.
Pluton i Charon są również unikalne ponieważ Charon nie obraca się synchronicznie ale Pluton również: oba są zwrócone w tą samą stronę. (to tworzy fazy Charona które są widoczne z Plutona.)
Skład Charona jest nieznany, ale jego niska gęstość (ok. 2 gm/cm3) wskazuje że może być podobny do zamrożonych księżyców Saturna (i.e. Rhea). Jego powierzchnia zdaje się być pokryta zamarzniętą wodą . Czyli inaczej niż na Plutonie.
Odwrotnie do Plutona, Charon nie posiada dużego czynnika albedo, choć może mieć mniejsze dotychczas nie odnalezione.
Sugerowano że Charon został utworzony przez gigantyczne uderzenie, podobne do tego które stworzyło ziemski Księżyc.
Wątpliwe jest to że Charon posiada atmosferę.